អតីតបេសកជនអ្នកនាំសារមេបញ្ជាការអង្គភាព៥៧៨ ដែលស្មោះត្រង់បំពេញភារកិច្ច មានការទទួលខុសត្រូវ រហូតទទួលបានតំណែងជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្នុងជួរកងរាជអាវុធហត្ថ ហើយចុងក្រោយបានក្លាយទៅជាមេដឹកនាំកំពូលនៃកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ ដែលជាឥស្សរជនដ៏ឆ្នើមជាមួយនឹងស្នាដៃកិត្តិនាមល្បាញល្បីនៅពេលបច្ចុប្បន្ន។
សូមចុច Subscribe Telegram oknha_news ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានគ្រប់សកម្មភាពឧកញ៉ា អាជីវកម្ម ចែករំលែក ជោគជ័យ
តើនាយឧត្តមសេនីយ៍ សៅ សុខា មានប្រវត្តិបែបណា? សូមតាមដានជាមួយឧកញ៉ាញូស៍ដូចតទៅ៖
អគ្គមេបញ្ជាការរងនៃកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ និងមេបញ្ជាការកងរាជអាវុធហត្ថលើផ្ទៃប្រទេស ឈ្មោះ សៅ សុខា កើតនៅថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៦១ នៅខេត្តស្វាយរៀង។ លោកមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន ៥នាក់ ប៉ុន្តែត្រូវទាហានខ្មែរក្រហមសម្លាប់ទាំងអស់។
ថ្ងៃទី២១ ខែកក្កដា កាលពីឆ្នាំ ១៩៧៨ ពោលគឺកាលពី ៤៣ឆ្នាំមុន ជាថ្ងៃដែលយុទ្ធជន សៅ សុខា ចូលបម្រើក្នុងជួរកងទ័ព។ មុនបានដំណែងកំពូលក្នុងជួរកងកម្លាំងនៃក្រសួងការពារជាតិ លោកធ្លាប់មានប្រវត្តិធ្វើជំនួយការសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្រ្តី ក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ៧០។
លោកត្រូវបានចាត់ថាជា អ្នកនារសារមេបញ្ជាការអង្គភាព៥៧៨ ក្រោយមកដោយសារការប្រតិបត្តិតួនាទី ភារកិច្ច មានការទទួលខុសត្រូវ ស្មោះត្រង់ សម្រេចកិច្ចការងារធំៗ ត្រូវបានតែងតាំងមុខដំណែងជាបន្តបន្ទាប់ ហើយក៏ត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅបណ្តុះបណ្តាលសិក្សានៅប្រទេសវៀតណាម ទៅសហភាពសូវៀត ផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយនិងរដ្ឋបាលសាធារណៈផងដែរ។ នេះបើតាមការអះអាងពីលោកឧត្តមសេនីយ៍ត្រី អេង ហ៊ី អ្នកនាំពាក្យកងរាជអាវុធហត្ថលើផ្ទៃប្រទេស នៅថ្ងៃទី២០ ខែកក្កដានេះ។
លោកថា គាត់ជាប្រធានមន្ទីរយុវជនក្នុងកងទ័ព ស្នងការចាត់តាំង អគ្គស្នងការនយោបាយ នៃកងទ័ពប្រជាជនបដិវត្តន៍កម្ពុជា ពីឆ្នាំ១៩៨៣ ដល់ឆ្នាំ១៩៨៩។ ហើយពីឆ្នាំ១៩៩១ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ គាត់ត្រូវបានប្រគល់មុខដំណែងដ៏សំខាន់មួយ ធ្វើកិច្ចការងារជាមួយបរទេស ចូលរួមអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងប៉ារីសស្តីពីកម្ពុជា គឺមានមុខតំណែងជាប្រធានក្រុមយោធាចម្រុះ ភាគីរដ្ឋកម្ពុជា ប្រចាំទិសខេត្តកំពង់ធំ។
លោក សៅ សុខា ត្រូវបានផ្ដល់តំណែងឲ្យគ្រប់គ្រង កងរាជអាវុធហត្ថដែលទើបបានបង្កើតឡើង កាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៣ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៩ ជាមេបញ្ជាការរងកងរាជអាវុធហត្ថលើផ្ទៃប្រទេស និងត្រូវបានតែងតាំងជាមេបញ្ជាការកងរាជអាវុធហត្ថលើផ្ទៃប្រទេស ដល់បច្ចុប្បន្ន និងជាសមាជិកគណៈអចិន្ត្រៃយ៍ គណៈកម្មាធិការកណ្តាល នៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។
នាយឧត្តមសេនីយ៍ សៅ សុខា បានឲ្យអនុសាសន៍ថា៖ តាមទស្សនៈរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ចាត់ទុកឧបសគ្គគឺជាសាលារៀន ចាត់ទុកការលំបាកគឺជាឪកាស។ ខ្ញុំខ្លាចតែ ៣ចំណុចគឺ ១ ខ្លាចគ្មានឆន្ទៈ ២ ខ្លាចភាពខ្ជិលច្រអូស មិនតស៊ូ ខ្វះភាពព្យាយាម និងអំណត់អត់ធ្មត់ និង៣ ខ្លាចគ្មានសេចក្តីក្លាហាន៕